Overtuigingen
Deze week had ik een erg interessante sessie met een client. We spraken over ‘overtuigingen’ en de mate waarin onze overtuigingen de oorzaak zijn van het verlies van verbinding met onszelf.
In coaching wordt vaak gewerkt rond belemmerende overtuigingen. Dat zijn negatieve opvattingen over jezelf en de wereld om je heen, die je er bewust of onbewust op na houdt. Belemmerende overtuigingen die veel voorkomen zijn bijvoorbeeld: Ik kan het niet, ik ben niet goed genoeg, ik ben het niet waard of ik doe er niet toe. Ik ben zo…
Maar het paradigma gaat veel verder. Als we met de bril van echte bewustwording naar ‘overtuigingen’ kijken, beseffen we pas hoe we geïndoctrineerd werden/worden door onze familie, onze opvoeding, het onderwijs, het werk, de samenleving, de social media, de pers, de politiek enz enz. Vaak met hele goede bedoelingen, maar we geven onze ‘overtuigingen’ zonder bevraging door aan iedereen die het wil horen, of niet wil horen. We zijn er vol van.
Wat zijn dan precies overtuigingen? Overtuigingen zijn de denkpistes via welke we onze waarheden creëren, interpreteren en interageren met onze werkelijkheid.
- “Mijn dochter zit op kot naast iemand die rookt en vol tattoos en piercings staat. Die zou ik ‘s nachts niet willen tegenkomen!”. Het meisje in kwestie hoeft zich niet eens kenbaar te maken, de omgeving weet precies hoe ze is.
- Een moeder kookt voor het eerst een nieuw gerecht uit een kookboek. De oudste zoon zegt aan tafel “dat lust ik niet hoor, daar zit appelsien in verwerkt!” en een sublieme culinaire ervaring gaat aan hem voorbij.
- Tijdens de coronaperiode was iedereen vol van zijn/haar eigen overtuiging en hebben we, allen tesaam, enkele jaren gevuld met anderen overtuigen van ons gelijk.
Want zo werkt het. Het is met de bril van onze individuele overtuigingen dat we op zoek gaan naar bevestiging, naar steun, naar aansluiting, naar het bewijs van de waarheid. Dat is een onbewust proces maar het creeërt de mentale gevangenis waarin we zitten. We leggen ons neer bij het lot: “Ik heb altijd pech!” of “het leven is toch zwaar voor mij”.
Waarom zijn we dan zo ontvankelijk voor overtuigingen ? Overtuigingen leveren ons oorzaak-gevolg verbanden aan en leggen de redenen vast waarom sommige dingen ons overkomen in de fysieke realiteit. En daar heeft onze gevangen geest nood aan: een uitleg, een reden. “Mijn opvoeding heeft ervoor gezorgd dat ik zo (of zo) in het leven sta” of: “ik heb al enkele slechte ervaringen opgelopen bij vorige werkgevers”.
Maar wat weinigen beseffen is dit: Overtuigingen zorgen voor een afscheiding van Onszelf of voor het verliezen van onze verbinding met de Bron. Het is door bewust afstand te nemen van overtuigingen en helemaal open te staan voor ‘Wat Is’ en voor wat zich aandient, dat we bij machte zijn om uit onze eigen gevangenis te treden en terug zelf aan de slag kunnen gaan met het creëren van onze realiteit. We treden terug in verbinding met onszelf en komen aan in het Hier en Nu. We stappen uit de vaste denkpistes van onze overtuigingen en staan terug open voor echte ervaring, de ervaring van het Nu.
En dan de paarden. Waar wij als mens niet beseffen dat we gevangen zitten achter onze mentale tralies, kijken we naar de paarden die achter schrikdraad staan en denken we dat we superieur zijn. Maar we beseffen niet dat deze prachtige wezens vrijer zijn dan wij. Paarden hebben geen beperkende overtuigingen en worden niet belast met andermans meningen of zorgen over gisteren en morgen. Elk moment zijn ze verbonden met de Bron en ze leven het leven in het Hier en Nu.
De coachee wilde een oefening doen en legde alle overtuigingen bewust naast zich neer. Hij ging naar ons paard en gaf het een knuffel. Zo stonden ze daar, enkele minuten lang. De man begon te wenen en dankte het paard. Wat een intens moment. Nadien zei hij: "Ik voelde terug de connectie met het Leven."
Ja, daar word ik stil van ... en dankbaar.
ilse
