Then, who am I?
Al lang stel ik me de vraag waar mijn gedachten vandaan komen. Zijn die echt allemaal van mij? Is dit wie ik ben? Ik denk het niet. Ik ben niet mijn gedachten. Ze zijn grotendeels het resultaat van mijn verleden, mijn opvoeding en mijn ervaringen.
Waar komen mijn vaste denkkaders dan vandaan? Heb ik ze opgelegd gekregen of heb ik ze zelf gecreëerd? Want zeg nu zelf: een hoofd vol drukke overtuigingen is toch een gevangenis. Wat maakt ons dan superieur (of is het inferieur) aan die prachtige viervoeters ? Wat maakt dat mijn paard vrede heeft met al wat is .... en ik niet?
Enkele jaren geleden las ik een erg interessant boek van Harry Palmer. Hij schreef:
“Wat je ziet als jouw Identiteit is eigenlijk slechts een outline van wie je bent, het gevolg van het parcours dat je liep en bovenal een blueprint van hoe je jezelf ziet. Door stil te gaan staan bij de vraag: wie ben ik echt en hoe word ik geleid door mijn gedachten, verkrijg je inzicht in de onbewuste krachten die speelden in je leven, je houding doorheen de tijd en start het herstel van je “zelfbepaling” (self-determinism).”
Op zoek gaan naar je echte Identiteit, de kern die zit onder alle lagen die het leven je heeft toebedeeld, is de meest vervullende reis die er is. Wanneer je jezelf leert zien als een ajuin en je pelt de lagen er één voor één af, kom je bij de kern. En wat zit er in die kern ? Niets, leegte.... maar ook absolute Vrijheid en Verdraagzaamheid.
In onze waarachtige kern zijn we allemaal één - hetzelfde - deel van dat grote universum, net zoals de paarden. Dus hoe verder we gaan in de reis ‘Wie ben ik?’, hoe meer we innerlijke rust ervaren en de deuren van onze mentale gevangenissen opengaan.
Hoe we onze ajuin pellen? Heel eenvoudig, maar ook heel erg moeilijk. Door onszelf te vergeven. Bij vergeven gaat het niet om de ander, maar om jou. Door jezelf te vergeven, laat je de pijn los die je meedraagt. We wijzen vaak naar anderen, maar koesteren eigenlijk zelf het lijden dat veroorzaakt wordt door iets dat we onszelf niet kunnen vergeven. Jezelf aanvaarden zoals je bent, jezelf vergeven.... betekent ontzettend groeien in zelfliefde. En die zelfliefde is nodig om je ware Identiteit te leren kennen. Zonder zelfliefde, laat die zich niet zien.
Jezelf vergeven stelt je in staat om je Vrijheid terug te krijgen en alleen jij kunt deze terug claimen, laag per laag. Wanneer je je eigen Vrijheid opnieuw gaat voelen, ontstaat Verdraagzaamheid en dat is niet meer dan diezelfde Vrijheid gunnen aan je medemens. Wie zelf niet vrij is, kan geen Verdraagzaamheid ervaren. De reis start dus bij de zoektocht naar je eigen Identiteit.
Daarover gaat de nieuwste editie van ons Horse Act Magazine: “Identiteit, wat paarden ons kunnen leren over Vrijheid en Verdraagzaamheid”.
👉🏽 Bij Aanbod op deze website vind je de download van het ebookje en de link naar onze paardenworkshop "Identiteit".
